Op zaterdag 14 juni 2025 viert Maastricht de Dag van de Architectuur. Om 10 uur wordt de dag geopend en van 11:00 tot 16:00 uur bieden architecten, ontwikkelaars en bouwers je een kijkje achter de schermen, tonen ze de meest recente gebouwen en worden de mooiste architectuurverhalen verteld.
Het nationale thema van de Dag van de Architectuur 2025 is "in transitie". In Maastricht verkennen we de transitie van de stad naar meer groen en duurzaamheid, met bezoeken aan diverse nieuwe of gerenoveerde gebouwen.
Op deze pagina vind je een overzicht van de activiteiten, deelnemende projecten en architecten. Het programma is nog in ontwikkeling, dus dit overzicht is nog niet volledig. Alle gebouwen zijn gratis te bezoeken. De betrokken architecten of opdrachtgevers zijn ter plaatse aanwezig om uitleg te geven. Er is ook een feestelijke opening in de Waalse Kerk. Eind mei kun je op verschillende locaties een flyer met alle informatie ophalen.
De organisatie van de Dag van de Architectuur is een samenwerking tussen TOPOS, Gemeente Maastricht en Bureau Europa.
10:00 uur: Opening
De opening is om 10 uur in de Waalse Kerk (Sint Pieterstraat 6) met een interview van wethouder Johan Pas.
11:00 - 16:00 uur: Projecten
Herbestemming voormalig KPN-gebouw Maastricht
Van telefooncentrale tot eigentijds woon-werkgebouw
CB5 Architecten
Het voormalige KPN-gebouw, een karakteristiek en markant gebouw uit de jaren dertig, ontworpen door Joseph Crouwel en gelegen in het historische centrum, krijgt een nieuw leven. In de herbestemming blijft het oorspronkelijke deel uit de jaren dertig en de uitbreiding uit de jaren zestig volledig behouden. Ook de ondergrondse atoombunker wordt zorgvuldig geïntegreerd in het plan. Het gebouw wordt getransformeerd tot een eigentijds woon-werkcomplex met 82 appartementen en studio’s, in diverse typologieën en variërend in grootte, gecombineerd met gedeelde werk- en ontmoetingsruimten.
meer projecten volgen!
11:00 - 16:00 uur: Groen in de stad
Wandeling door Maastricht: Van Koppen tot Singels
Het licht speelt op de gevels en het groen van Maastricht, tijd om een wandeling te maken door de stad met een groene blik. Maastricht is in beweging, vergroent op plekken waar je het niet direct verwacht. We starten bij de Vijf Koppen.
Startpunt: De Vijf Koppen
De Vijf Koppen ligt net buiten de oude stadsmuren en diende als een strategisch uitkijkpunt. Nu, omgeven door het stadspark, voelt het als een plek waar geschiedenis en natuur elkaar omarmen. Al eeuwenlang is het hier groen: zo was er vanaf 1706 al een wandelplaats tussen de toenmalige Onze-Lieve-Vrouwepoort en de Maas. Deze voorloper van het stadspark, De Boompjes genoemd, bestond uit een keurig in het gelid staande aanplant. In 1831, tijdens de Blokkade van Maastricht, werden de bomen gerooid en werd hier een exercitieplaats ingericht. Na deze periode werd het park heraangelegd in Engelse landschapsstijl. Slingerende paden, een vijver (grenouillère genoemd: "kikkerbad") en een grotere variatie aan planten, waaronder enkele zeldzame bomen. In het park bevond zich een koffiehuis met terras en een muziekkiosk. In de volksmond werd deze tuin d’n Ingelsen Hoof genoemd; de officiële aanduiding was vanaf 1837 Stadswandelpark. Wat opvalt is hoe het groen hier vrij spel krijgt. Waar ooit karrensporen lagen en soldatenmarsen klonken, domineren nu fluitenkruid en wilde margrieten. Maastricht heeft ervoor gekozen dit gebied niet strak te onderhouden, maar juist de natuurlijke ontwikkeling te stimuleren. Een bewuste keuze die biodiversiteit bevordert: vlinders fladderen tussen de bloemen, bijen zoemen druk rond, en in de verte roept een groene specht.
Over de Kennedybrug
We zetten onze wandeling voort richting de Kennedybrug. De Kennedybrug verbindt het oude centrum met de moderne wijk Céramique. Hier voel je de kracht van de Maas, altijd in beweging. De brug zelf, uit de jaren zestig, was ooit puur functioneel, maar de laatste jaren is ook hier het denken veranderd. Aan de voet van de brug zien we nieuwe stroken groen: jonge boompjes, bloemenmengsels speciaal geselecteerd voor hun aantrekkingskracht op insecten, en her en der een vogelhuisje aan een lantaarnpaal. De stad heeft geleerd: beton en asfalt alleen maken geen leefbare stad. De Maas als levensader biedt niet alleen water, maar nu ook nieuwe natuur. We steken de brug over. Het uitzicht is weids. Links zien we de oude Sint-Servaasbrug, eeuwenoud, rechts de moderne nieuwbouw van Céramique, en daartussenin de langzaam kronkelende rivier, waarin de lucht weerspiegelt. Aan de overzijde worden we verwelkomd door het imposante Bonnefantenmuseum. In de plannen van de gemeente is de wens opgenomen om de Kennedybrug voor voetgangers beter bereikbaar te maken vanuit de oevers; dit zou een mooie promenade langs de maas sterk verbeteren.
Tussen kunst en natuur: het Bonnefanten
Het Bonnefanten is een baken aan de Maas, met zijn kenmerkende zilverkleurige koepel ontworpen door Aldo Rossi. Maar kijk vooral ook naar de voorzijde: er ligt nu een voortuin bij het museum. Geen strak gemaaide gazons meer, maar een mix van wilde bloemen, kruiden en gras en een poel: samen vormt dit een blauwdruk van de Maasecologie. Stefan Cools en Sandra van den Beuken stelde de tuin op verzoek van het museum samen. Binnenkort wordt er gekeken naar een meer permanente vorm van deze tijdelijke tuin.
Langs de Singels: een lint van groen
We keren richting het centrum van Wyck, langs de oude Singels. Ooit waren deze singels onderdeel van de vestingwerken. Later werden ze omgevormd tot verkeersaders. Maar de afgelopen decennia is hun functie opnieuw veranderd: van grijze stroken naar groene longen van de stad.
De nieuwe singels zijn breed, open, en voorzien van robuuste beplanting – bij elke kans die de gemeente ziet worden er stroken vergroend en komen er planten terug waar ooit steen lag. Recent is het Percée-plein vergroend door fietsenrekken te verplaatsen en bomen en planten terug te zetten.
De eindbestemming
We laten de singels achter ons en steken de Maas over via de Sint Servaasbrug. In de verte zien we weer de Kennedybrug en – verder stroomafwaarts – de glooiingen van de heuvels die Maastricht omringen.
De wandeling eindigt in het Boschstraatkwartier op het Lakenweversplein: hier zijn bomen geplaatst en heeft de buurt samen met de gemeente de vergroening omhelst. Samen met de andere buurtinitiatieven, die via de burgerbegroting mogelijk worden, transformeert de stad langzaam maar zeker naar een meer groene en gezonde stad.