Charlotte Koenens eerdere installaties toonden een onderzoek naar het “idee van de steen als object”. De werkplaats van waaruit dit onderzoek gevoerd kon worden, stond binnen deze tentoonstellingen centraal. Elementen van haar werkwijze zoals zelf ontworpen gereedschappen, opbergmethoden en fotografische beelden worden allemaal onderdeel van het werk, als losse artefacten maar ook als verwijzingen naar het proces.
Thematiek
Nu wordt de stap gemaakt naar een nieuwe thematiek die zich verhoudt tot de vroegere washuizen van het Franse platteland. Wat begon als een fotografisch onderzoek van de typische architecturale elementen van deze “Lavoirs”, heeft zich uitgebreid naar een verkenning van de geschiedenis van de vrouw, die nauw verbonden is aan deze gebouwen en hun architectonische ontwikkeling. Zoals de relatie tussen vrouw en gebouw onderzocht wordt, zo ook die tussen klimaat en architectuur: van de aan de gebouwen verbonden sociale hiërarchie tot de bleekcultuur en nieuwe vegetatie die de wasgebouwen overnemen, die vandaag los van hun voormalige functie blijven voortbestaan als monumenten voor water.